Wielka Krokiew

Końcówka jednego z konkursów (i ten niezapomniany komentarz)

Nie leci film? Zainstaluj flasha!

Wielka Krokiew (pełna nazwa: Wielka Krokiew im. Stanisława Marusarza) – skocznia narciarska w Zakopanem (albo, jak kto woli, w Zakopanym), siostra Średniej, Małej i Malutkiej Krokwi. Jest to najładniejsza skocznia narciarska na świecie. Co roku odbywają się na niej wspaniałe konkursy.

Jedyna skocznia narciarska na świecie, na której konkursy Pucharu Świata wygrywało aż czterech Polaków.

Historia

Przed erą Pucharu Świata

Tradycja skakania na nartach w tym miejscu sięga jeszcze czasów zaborów, ale pierwsze profesjonalne zawody rozegrano tu w latach 20. XX wieku. Już wtedy swój talent objawił obecny patron Wielkiej Krokwi, który w wieku 13 lat – ku zdumieniu jury zawodów – pokonał większość pełnoletnich rywali. Oprócz Marusarza skakały tu najróżniejsze legendy narciarstwa, i te polskie, i zagraniczne. Trzykrotnie skakano tu w ramach MŚ w narciarstwie klasycznym – w 1929, 1939 i 1962, a na trybunach zasiadało ponad 100 tysięcy widzów!

Wielka Krokiew w Pucharze Świata - czasy przedmałyszowe

Zaczęło się już w 1980 roku, a więc pierwszym sezonie PŚ w historii. Wtedy Polacy wiedli prym – pierwszego dnia wygrał Stanisław Bobak, drugiego Piotr Fijas. Wydawało się, że będziemy potęgą w skokach narciarskich, a Zakopane wejdzie na stałe do kalendarza PŚ, ale niestety wkrótce przyszedł zły Jaruzel, zrobił stan wojenny i odebrano nam organizację zawodów.

Odzyskaliśmy ją dopiero 10 lat później, wtedy jednak polskie skoki były w czarnej d i najlepszy z naszych zajął odległe, 40. miejsce. Zażenowani działacze FIS-u ponownie wykreślili Wielką Krokiew z terminarza, do czasu aż Polska zacznie osiągać jakieś sukcesy w tym sporcie... Ha! Pewnie myśleli, że pozbędą się nas na wieczność, tymczasem kilka lat później pojawił się Adam Małysz i wygrał kilka konkursów, a Zakopiec na trzy sezony znowu wrócił do kalendarza. W sezonie 2000/01 kolejny raz odebrano nam prawa organizacyjne, tym razem czepiono się jakichś parametrów technicznych. I pewnie Polacy machnęliby ręką, gdyż inwestowanie pieniędzy w sport nie jest tym, co polscy politycy lubią najbardziej – jednak po kilku słabych sezonach Adam znowu zaczął wygrywać, a cały kraj ogarnęła małyszomania. Chcąc nie chcąc, trzeba było coś z tym fantem zrobić...

Wielka Krokiew w Pucharze Świata - czasy małyszowe

Pośpiesznie wyremontowano obiekt, tu i ówdzie zostawiając prowizorkę. Ważne, żeby zdobyć homologację, reszta się nie liczyła. Udało się, Zakopane ponownie wpisano do kalendarza PŚ, a konkursy w 2002 przeszły do historii - na trybunach zasiadło 50 tysięcy kibiców, drugie tyle zgromadziło się w okolicach skoczni, a skoczkowie, trenerzy i organizatorzy ledwo mogli przepchać się przez tłum. Najmocniej odczuł to Sven Hannawald, który ówcześnie był w Polsce wrogiem publicznym numer jeden, i tylko dzięki temu że nie wygrał obu konkursów kibice go nie zlinczowali na miejscu. Po tym weekendzie Hofer znowu kręcił nosem, ale nasi zapewnili go, że na przyszły rok już takich sytuacji nie będzie. Tak też się stało, zatrudniono 10x więcej ochroniarzy i kolejne zawody, w 2003 roku, odbyły się już bez zakłóceń. I to pomimo faktu, że oba konkursy wygrał wciąż... no może już wtedy nie znienawidzony, ale nadal niepopularny Hannawald!

W kolejnych latach zawody przebiegały bez zakłóceń, z wyjątkiem konkursu z 2004, kiedy niejaki Wolfgang Amadeusz Loitzl ześlizgnął się z belki startowej i zsunął w dół rozbiegu, oraz tych w 2007, kiedy wiatr tak przekręcił w powietrzu Jana Mazocha z Czech, że ten o mały włos nie skręcił karku przy upadku. Zawody oczywiście przerwano, a zwycięzcą został farciarz wiatrowy z pierwszej serii, Rok Urbanc ze Słowenii.

Aż nadszedł pamiętny 2011 rok. Wyjątkowo rozegrano wtedy 3 konkursy, bo Zakopanemu przyznano dodatkowe zawody w miejsce odwołanego z powodu wiatru Harrachova. W pierwszym ostatni triumf w karierze odniósł nasz Orzeł z Wisły, w drugim najlepszy był Harry Potter ze Szwajcarii, zaś w trzecim wydarzył się scenariusz iście hitchcockowski: wskutek gęsto padającego śniegu i nierównego zeskoku bolesny upadek zaliczył Adam Małysz i nie wystąpił w drugiej serii. Za to na prowadzeniu niespodziewanie znajdował się Kamil Stoch, którego najwyższym miejscem w karierze przed tym konkursem było szóste. W drugiej serii, mimo tylnego wiatru i śniegu, Kamil skoczył bardzo daleko i wygrał po raz pierwszy w karierze. Jak się okazało, był to przełomowy dzień dla polskich skoków...

Wielka Krokiew w Pucharze Świata - czasy pomałyszowe

Tak więc o przyszłość polskich skoków (i, co za tym idzie, zakopiańskich konkursów) nie musieliśmy się martwić. Kamil dołożył tu zwycięstwo rok później, potem jeszcze trzy, dzięki czemu wyrównał rekordowe osiągnięcie Gregora z Austrii. Walter Hofer tak nie mógł zdzierżyć tej symbolicznej porażki, że postanowił odejść na emeryturę. W międzyczasie udało się tutaj też zwyciężyć naszym w konkursie drużynowym, choć częściej ta sztuka udawała się Niemcom. Cóż, my lubimy Titisee i Klingenthal, oni lubią Zakopane...

Rekord obiektu należy do filigranowego Yukiyi Sato, który poleciał aż na 147 metr. Niech będzie, że to w ramach przyjaźni polsko-japońskiej: w końcu Kamil ma rekord na ichniejszej Okurayamie.

Ciekawostki

• Jest to jedna z niewielu skoczni, na których można zobaczyć flagi Jamajki.
• Legenda głosi, że ktoś kiedyś wniósł tam polską flagę bez wypisanej nazwy miasta.

Galeria

Tak wygląda ta skocznia

Wspaniała atmosfera

Główny bohater skoczni

Zobacz też

• Wisła-Malinka